İşte o soru. Kitleleri bölen o soru. Bir kısmınızın çenenizi ve hemen üzerinde duran tatlı burnunuzu şöyle hafiften sola çevirip sonra da yukarı kaldırarak “Yok şekerim yok olmaz, aynı suda iki kere yıkanılmaz” dediğinizi hayal ediyorum.
Size kötü bir haberim var. Ben illa ki olur demiyorum ama bu “hayatta olmaz” diyenler için, hayat, hayatta olmaz dediğini yaşamadan nihayet bulmaz diyorum. Büyük konuşmayın canım. Kırk kere deneyimledik, deneyimledim. Neyi kınadıysam, neye büyük büyük itiraz ettiysem hepsini yaşadım. Yaşıyorum. O yüzden büyük konuşmayın cicim.
Sende bıraktığı o son tat
Evet, benim de bu soruyla ilgili net bir cevabım yok. Kişisine göre değişir. Yaşanan ilişkinin şekline göre değişir. Yaşanan zaman dilimine göre değişir. Yaşanan medeni hallere göre değişir. Yaşanan ayrılık biçimine göre değişir. Ama sanıyorum en önemlisi bu. Nasıl ayrıldığın çok önemli. O son hoşça kal kelimesini sarf ettikten sonra içinde kalan hissin devam eden günlerde sana ne hissettirdiği çok önemli.
Ayrılırsın. Acıtır.
Elbette üzüntü olacak. Her ayrılık, istenen ayrılık bile üzer insanı. Bir dönem hayatın içinde sana en yakın olan insanı, kendi isteğinle bile olsa artık hayatından çıkartıyorsundur. Bir alışkanlığı geride bırakmak zorunda kalıyorsundur. İnsan sigarayı bırakırken bile üzülüyor, bir insanı geride bırakırken mi üzülmeyecek? Bir de o ayrılığı neden istiyorsun? Sevgi bittiyse tamam. Sorun yok. Çok uzun sürmeyecektir üzerindeki tesiri. Ama eğer işin içine, sevgi varken başka şeyler araya giriyorsa da ayrılmak zorunda kalıyorsan o zaman problem var demektir.
Mesela;
Sen onu seviyorsundur ama seni aldatmıştır, ayrılmak zorunda kalırsın. Acıtır.
Sen onu seviyorsundur ama hayat görüşünüz birbiriyle örtüşmüyordur, ilişki kangrendir. Ayrılırsın. Acıtır.
Sen onu seviyorsundur, evlidir, birlikte olamıyorsunuzdur, vazgeçmek zorunda kalırsın. Bu da bir nevi ayrılıktır. Acıtır.
Sen onu seviyorsundur, önünüzde sosyal engeller vardır -yaş, para vs.- o senin kadar güçlü değildir, bunlarla savaşamaz. Ayrılırsın. Acıtır… Gibi gibi…
Benim aklıma gelmeyenleri siz sıralayın. Ama tüm bu saydığım ayrılık biçimlerinin hiçbiri aldatma hariç -ki bence o bile zaman aşıma uğruyor- ayrıldığınız kişiyle bir daha birlikte olmanız için engel teşkil etmez.
Arada gerçekten tamir edilemeyecek bir sebep olmadıkça etmez. Fiziksel şiddet, psikolojik şiddet, paranız için sizinle birlikte olduğunu anlama, öyle bir kere bir gaflete düşüp aldatma değil de boynuzlarınız arşa varacak kadar aldatma, orada burada arkanızdan konuşma vs. Yani haysiyet kırıcı, alçakça hareketler, sebepler olmadıkça bence tekrar birliktelik olabilir. Hayat bu. Belli olmaz bu işler.
Neden dönesin ki?
Peki neden eski sevgiliye geri dönülsün ki yepyeni bir ilişki yaşamak varken?
İçinde uhde kalmıştır, istediğin her şeyi yaşayamamışsındır. Dönülür.
Erken yaşta karşılaşmışsınızdır, tecrübesizlik, gurur, kıskançlık vb. sebepler yüzünden birbirinizi harcadığınızı fark edersiniz. Bu yaşınızda bir kere daha denemek istersiniz. Dönülür.
Ondan sonra karşılaştığınız insanlar yüzünden bin kere paramparça olmuşsunuzdur. Kıymetini sonradan anlarsınız, ancak dank eder. Dönülür.
Sizi birbirinizden vazgeçmek zorunda bırakan şartlar değişmiştir, artık ikiniz de bekârsınızdır. Dönülür… Gibi gibi…
Ex’ten next olur mu?
Dönelim sorunun kendisine. Ex’ten next olur mu?
Bu aynı suda iki kere yıkanılmaz hikâyesine takılmamak lazım. İnsan da zaman geçtikçe kıymetlenen bir varlık. Yaş aldıkça, tecrübe edindikçe, hatalarını, yeteneklerini, kendini yeteri kadar anlayınca, anladıkça yıllanıyor, olgunlaşıyor. Bazen geçmişte bıraktığınız biri bugün sizin için doğru insan olabilir. Yani o yüzden diyorum ki, olmaz olmaz deme, olmaz olmaz. Hayat bu. Belli olmaz.
En derin sevgilerimle,
Seda Çağlayan
Seda Çağlayan 